Przez Saharę gorącą od słońca
idzie długa karawana,
wszyscy spragnieni i wycieńczeni,
szukają w oazach wody i zieleni.

Wzdłuż Nilu drogę przemierzają,
w lasach tropikalnych odpoczywają,
gdzie cień i wiaterek przyjemny powiewa,
kwitną kwiaty na egzotycznych drzewach.

Więc dalej dżunglą maszerują,
w odgłosy ptaków się wsłuchują
powoli, przyrodą oczarowani,
dzikimi zwierzętami nieskrępowani.

Wychodzą z puszczy w sawanny stronę
do wioski masajskiej przez czerwoną drogę.
Rozmarzeni. Zadziwieni. Dni mijają,
a oni idą, Afrykę przemierzają…

Po wielu przygodach doszli do Mombasy
i wreszcie odpocząć mogą…
Ich drewniane chaty wyglądają staro,
lecz oni wspominają Kilimandżaro…

(wiersz autorski, 2000r )