Chciałabym dzisiaj przybliżyć odrobinę historii miasta, w którym aktualnie mieszkamy Myślę, że całkiem rzeczowo zostało to ujęte w książce „Słodki jak miód, kwaśny jak cytryny”. Postanowiłam zacytować Wam pewien ciekawy, choć smutny niestety fragment…

„Mesyna opiera się o góry – pisał w XII wieku energiczny podróżnik, Ibn Dżubajr – i miał rację. Góry Pelorytańskie wznoszą się za Mesyną niczym ściana, a z przodu liże ją morze – miasto rozciąga się między morzem a górami, jakby wylegiwało się na brzegu. W centrum Mesyny nie ma jednak starej dzielnicy arabskiej z plątaniną wąskich uliczek, którą Ibn Dżubajr mógłby rozpoznać, nie ma zaniedbanej dzielnicy średniowiecznej, nie ma nawet barokowej wspaniałości. Całe stare miasto zostało zniszczone w kilka sekund w 1908 roku, kiedy to sto tysięcy ludzi zginęło w wyniku trzęsienia ziemi i tsunami, które po nim nastąpiło. Przetrwał tylko jeden budynek: kościół pod wezwaniem Santissima Annunziata dei Catalani, który zbudowano na ruinach greckiej świątyni Posejdona, boga oceanów i trzęsień ziemi. Kościół istnieje do dziś, można podziwiać jego bizantyjską kopułę – zachwycające połączenie normańskiej solidności, romańskich blend i smukłych kolumn oraz mauretańskich motywów geometrycznych – tak, jakby historia Sycylii skupiła się niczym w soczewce w tej cudownej, zwartej strukturze.

Na nieszczęście dla Mesyny staranna urbanistyka sprzed stu lat została poważnie nadszarpnięta  przez naloty bombowe podczas drugiej wojny światowej oraz przez wysyp nieciekawie zaprojektowanych i źle zbudowanych pragmatycznych bloków, parkingów i biurowców, które wzniesiono, aby zapełnić dziury po bombach. Jednakże w całym mieście ukryte są budowle piękne i świetne niczym autentyczne klejnoty wśród tanich, kruszących się, teatralnych szkiełek – na przykład wspomniany kościół Santissima Annunziata czy dom w stylu art deco na Via Giordano Bruno, tuż przy Piazza Cairoli. Teraz mieści się tam elegancki sklep z ubraniami, Mucchio e Miele, Mech i Miód. Zastanawiałem się, co biedny Giordano powiedziałby na taki poruszający zmysły przybytek dekadenckiej działalności handlowej”  Matthew Fort

Aleja Vittorio Emanuele po trzęsieniu ziemi w 1908 – źródło

Nabrzeże Mesyny po trzęsieniu ziemi w 1908r – źródło