Wyprawa do Rzymu była dobrym pomysłem! Wyprawa do Rzymu pociągiem (zamówione 2 miesiące wcześniej bilety wyniosły nas ledwie po 20 euro za osobę) była jeszcze lepszym pomysłem! Wyprawa do Rzymu w celu spotkania się z Anną, Gregorym (z Węgier) i resztą ekipy była znakomitym pomysłem! Przecinając z południa na północ niemal połowę włoskiego buta, mijaliśmy po drodze jego pełne różnorodności krainy: Kalabrię, Kampanię i Lazio. Z lewej strony towarzyszyło nam morze, z prawej zaś wierzchołki Apenin pokryte garstkami śniegu…

 odpływając z Mesyny

Z początku dziwnie i nieswojo czułam się wsiadając na prom i opuszczając Sycylię. Nagle, po 4 miesiącach, mieliśmy zostawić ją na całe 5 dni!!! Jechałam do Rzymu, wiecznego miasta, a było mi w zasadzie smutno. Zwłaszcza, że po pierwszej wizycie we włoskiej stolicy, miasto to kojarzyło mi się jedynie z owczym pędem po jego zakątkach, upałem i irytującym tłumem turystów. Ani chwili wytchnienia. Beznadzieja. Miałam nadzieję, że teraz będzie inaczej…

 peron w Reggio z Sycylią w tle

Dotarliśmy promem do wybrzeża Kalabrii i udaliśmy się promenadą Lungomare w stronę stacji kolejowej. Siedząc już w pociągu, patrzyłam w rozterce na ukochaną Mesynę, oddaloną teraz o całą cieśninę i oświetloną ciepłymi promieniami słońca. Pogoda była idealna, a w Rzymie zapowiadali deszcze i chmury… Nieciekawa perspektywa. Pociąg ruszył, a mój skurcz żołądka się pogłębił… Żegnaj Sycylio… Jechaliśmy wzdłuż wybrzeża, a każdy napotkany krajobraz miło nas zaskakiwał. Ciemne skały, zatoczki, lazurowa woda i fale. Fale, które pod Neapolem przekształciły się w wielkie, sztormowe bałwany. Nie oznacza to wcale, że przestały się nam podobać –  wręcz przeciwnie, były nawet bardziej fascynujące! W końcu, naszym oczom ukazał się Wezuwiusz – uśpiony władca Zatoki Neapolitańskiej. Nie wydawał się jednak tak potężny i nonszalancki jak nasza Wszechmogąca Etna.

Wreszcie, z godzinnym opóźnieniem, dotarliśmy do Rzymu. Z przyjemnością wyszliśmy na świeże powietrze. Na peronie czekał już na nas Gregory (przyjaciel, z którym w październiku odbyliśmy kilka sycylijskich wypraw) i razem z nim udaliśmy się na Schody Hiszpańskie, by uczcić pierwszy rzymski wieczór winkiem 😉 Koniec dnia natomiast, spędziliśmy z naszym pierwszym hostem Jacopem (z Couchsurfingu) i jego towarzyszką Claudią, przy smacznym piwku w jednym z barów, u brzegu jeziora kraterowego w Castel Gandolfo (to tutaj papież ma swoją letnią rezydencję). Może nie pobyliśmy razem zbyt długo, jednak Jacopo i Claudia przyjęli nas bardzo przyjaźnie i otwarcie:) Tematów do włosko-angielskiej rozmowy nie brakowało! Pierwsze chwile w Rzymie uznałam za jak najbardziej zachęcające!

Następnego ranka czekały nas: „przeprowadzka” do Alessio – naszego drugiego rzymskiego gospodarza oraz długo wyczekiwane spotkanie  z Anną i jej przyjaciółmi z Polski. Alessio przyszedł odebrać nas z dworca Rzym Trastevere i właściwie od razu wydał się nam bratnią duszą 🙂 Nie był to jakiś tam host tylko ukochany naszej koleżanki Ady 🙂 I może w Polsce znajomości zaczynają się przy często alkoholu, we Włoszech jednak, równie dobrze wychodzi to przy kawie! Krótko mówiąc, po pierwszym Cappuccino, humory już bardzo nam dopisywały 😉 Zanieśliśmy plecaki do mieszkanka Alessia i z parasolami w dłoniach wyszliśmy na miasto. Przy Colosseum spotkaliśmy się z Anną i resztą ekipy, nie zabrakło powitań i okrzyków radości – w końcu nie widzieliśmy się cały miesiąc! Teraz, już wszyscy w komplecie, mogliśmy śmiało ruszać na podbój Rzymu…

spacer nad Tybrem i Ponte Rotto – zepsuty most

centrum wiecznego miasta

na ulicy Foro Romano

 Okrążamy historyczne centrum miasta, które wraz z Watykanem znajduje się na liście UNESCO

kamieniczki

Colosseum, czyli inaczej Amfiteatr Flawiuszów z I w n.e.

Podobno Colosseum mogło pomieścić nawet ponad 50 tysięcy widzów!

Miały tu miejsce walki gladiatorów, naumachie – bitwy morskie oraz polowania na dzikie zwierzęta.

W 528r w Colosseum odbyły się ostatnie igrzyska. Być wewnątrz tego miejsca – bezcenne!!!

z całą ekipą 🙂

mapa z czasów starożytnego Rzymu

na Palatynie

wszechobecne ruiny przy Via dei Fori Imperiali – inaczej Alei Cesarstwa

Czas na lunch!!! a na deser Tiramisu – same pyszności! Niestety nie zanotowałam nazwy knajpy.

wzgórze Kwirynał i pałac prezydencki

Barokowa Fontanna di Trevi  Zasila ją woda doprowadzona akweduktem, zbudowanym jeszcze w 19 r. p.n.e!
Centralnymi postaciami fontanny są Okeanos i dwa trytony.

Włóczymy się uliczkami Pola Marsowego w Rzymie z naszym prywatnym przewodnikiem Alessio 🙂

Panteon –  „miejsce poświęcone wszystkim bogom” zrobił na mnie ogromne wrażenie! 🙂

Tę rotundę w klasycystycznym stylu ufundował sam cesarz Hadrian w II w n.e.

 Wnętrze świątyni – otwór w kopule ma za zadanie wpuszczać powietrze i światło. Podobno, gdyby go nie było, konstrukcja stałaby się zbyt ciężka i kopuła mogłaby się zawalić.

Spoczywają tu królowie m.in.Viktor Emanuel II, Humbert I oraz wybitne osobistości jak np. Rafael Santi, którego dzieła podziwialiśmy 2 dni później w Watykanie

Na najlepszych lodach świata! 🙂 Do wyboru m.in. lody o smaku szampana, słodkiej ricotty z figami, sezamu z miodem, czekolady z malinami, czekolady z pomarańczą, Tortu Sachera itd!

na Piazza Navona – w starożytności znajdował się tu lekkoatletyczny stadion Domicjana

(stąd też charakterystyczny kształt placu)

 knajpka „Rzymskie wakacje” 🙂 na Piazza Navona

Pierwszym punktem tego dnia było Forum Romanum (znów z Maćkiem weszliśmy za darmo, tradycyjnie udając studentów architektury;)), które obeszliśmy bardzo dokładnie. Byłam szczęśliwa, że w końcu udało mi się wejść do samego serca wiecznego miasta i na spokojnie się po nim przespacerować (podobnie zresztą czułam się dzień wcześniej, wkraczając do Colosseum!). Co ważne, już pierwszego dnia przekonaliśmy się, że „styczniowy Rzym” nie został zdominowany przez turystów 🙂 Jacyś tam byli, ale nie zakłócali przestrzeni, w dodatku miłą niespodzianką okazały się braki kolejek!:) Miasto niemal tylko dla nas!

Późny lunch zjedliśmy na Campo di Fiori. Na deser ponownie udaliśmy się na najlepsze lody, jakie w życiu jadłam! Tylko 150 smaków do wyboru. Nie żartuję 😉  Nie był to jednak jeszcze finał tego pozytywnego dnia! Wieczorną wisienką na torcie okazało się Aperitivo – wyjście do knajpki na drinka i przekąski 🙂 Alessio, wraz ze swymi przyjaciółmi, w przyjemny sposób wprowadzili nas w klimaty włoskiego stylu życia 😉 Naprawdę, nie przypuszczałam nawet, że będę zajadać sushi w Rzymie, w dodatku za porażająco nieduże pieniądze! Wieczór jak marzenie, ponadto w doborowym towarzystwie!