Po drodze, rzuciliśmy jeszcze ostatnie spojrzenie na drugi w Europie, największy port przeładunkowy, którego terytorium, rozciągało się aż po horyzont. Z racji tego, że wszystko inne było zamknięte, postanowiliśmy wzmocnić się śniadaniem i kawą w Mac’u. A potem, zaraz obok, zaczęliśmy łapać stopa z tabliczką: Breda/Rotterdam. Na początku zatrzymała się muzułmańska rodzinka, która przekrzykując się nawzajem przez kilka minut tłumaczyła Maćkowi, że mogą nas zabrać ale nie tam gdzie chcemy 😉 No zdarza się, ale i tak miło z ich strony! Na szczęście, niedługo później miła pani (jadąca na zakupy do Holandii – tam jest, jak mówiła, wszystko 20% tańsze) zabrała nas wprost do Holandii, w okolice Bredy:)
Co mile nas zaskoczyło, powiedziała że była w Polsce w Puszczy Białowieskiej, nad jeziorem (gdzieś tam w okolicy) oraz w Malborku. Chcieli zobaczyć prawdziwy pierwotny las oraz pokazać synowi jeden z największych zamków krzyżackich 🙂 Ależ nam się fajnie zrobiło!

Łapiemy stopa w kierunku Breda/Rotterdam

Już w Holandii! Misja: zobaczyć wiatraki!

W tym miejscu pani nas wysadziła, czas łapać dalej, kierunek Rotterdam i okolice! Potem mieliśmy jeszcze 3 podwózki: jedno holenderskie małżeństwo, jednego młodego chłopaka i jedną starszą panią, która zawiozła nas już do samego celu!

Zbierało się na deszcz, ale to nie miało znaczenia. Dotarliśmy, gdzie nam się marzyło! Zostawiliśmy bagaże na przechowanie w sklepiku, wypożyczyliśmy rowery a nasze szczęście mogło już spokojnie sięgać apogeum;)

Kolejna misja zakończona sukcesem!!! 🙂

Cudne, romantyczne, stare wiatraki w Kinderdijk – Elshout…

Śmigamy wśród wiatraków po polderze (osuszonym terenie), położonym w depresji – jakieś 5m p.p.m. 😉

 przerwa na lunch – Maciek szykuje kanapki 😉

W takiej scenerii, chleb tostowy z serem topionym oraz parówki z puszki smakują lepiej, niż można by kiedykolwiek przypuszczać – i właśnie takie chwile potem się najlepiej zapamiętuje!

Wiatraków w tym miejscu jest w sumie 19 i stanowcza ich większość pochodzi z XIX wieku

To ponoć największe ich takie skupisko w całej Holandii. Zarówno wiatraki jak i wały, wybudowano w celu zapobiegania powodziom. Wiatraki przepompowywały wodę z kanałów do specjalnych zbiorników retencyjnych.

od 1997r cała grupa wiatraków widnieje na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Cudownie było tak wśród nich pedałować:)

Później w sklepiku oglądaliśmy zdjęcia, z których wynika że zimą, kiedy woda w kanałach zamarza, ludzie przychodzą tu pojeździć na łyżwach 🙂 a przynajmniej robili tak w przeszłości 🙂 Zazdroszczę!

Wciąż mam ten widok przed oczami 🙂

Co ciekawe, niektóre z wiatraków są zamieszkałe – wówczas znajdują się przy nich zadbane ogródki 🙂

Mieszkać w takim wiatraku, to by było coś! 🙂

 Charakterystyczne, kubistyczne zabudowania w okolicy portu

 nabrzeże starego portu z bardzo drogimi knajpkami

 Historyczne zdjęcie nabrzeża portowego Rotterdamu, tuż sprzed bombardowań w maju 1940 roku

zachowana część starego portu – Oude Haven

 już trochę zmęczeni, ale bardzo zadowoleni!!! 🙂

Bardzo spodobał się nam Dworzec Kolejowy – wielki, przestronny, jasny o ciekawej architekturze.

To stąd udaliśmy się po zmierzchu już pociągiem do Eindhoven, gdzie z braku zajęć (była noc, wszystko z dworcem i portem lotniczym na czele zamknięte) i dla zabicia czasu (lot mieliśmy dopiero o 8 rano) przeszliśmy 10 km na piechotkę z centrum na lotnisko (przynajmniej było nam ciepło, zresztą taki nocny 3h spacer z ciężarami czasem dobrze człowiekowi robi;)). Mijający nas czasem rowerzyści (tak, Holendrzy nawet w nocy jeżdżą na rowerach, ale mają ścieżki, wiec jest bezpieczniej) dziwnie się nam przyglądali… Kiedy dotarliśmy, wciąż była jeszcze godzina do otwarcia, siedząc na ławce obserwowaliśmy króliki/zające (?), śmigające po lotniskowym parkingu;) Czy to był sen??? O 4:30 nareszcie otworzyli lotnisko… I w ten sposób dotarłam do końca relacji z naszej wyprawy do Europy Zachodniej…