Meksyk, miasto wobec którego nie da się pozostać obojętnym. Trafia człowieka niczym grom z jasnego nieba, zaciska się niczym pętla na szyi, przygniata jak lawina i nawet jeśli zaboli, ukłuje lub poddusi, w duchu pozostawia głęboki ślad fascynacji.

Mi również zawróciło w głowie. Od powrotu do Polski, nie pozwala o sobie zapomnieć, wciąż mam je przed oczami. Zdecydowanie częściej, niż inne odwiedzone przez nas miejsca, a przez 3 tygodnie trochę się ich przecież nazbierało! Tak naprawdę, sympatią do wielkich miast zapałaliśmy dopiero podczas podróży po Azji, wcześniej nie robiły na nas wrażenia. Bo jak tu polubić takiego kolosa? Wielkie toto, przeludnione, zanieczyszczone, głośne, mówi się, że niebezpieczne. Całe szczęście, Ktoś z Góry czuwał nad nami i nawet trzęsienie ziemi nas nie tknęło. Miało miejsce równo tydzień po naszym powrocie…

Miejsca, które w Meksyku odwiedziliśmy, to jednocześnie te, które najbardziej polecamy. Może poza Placem Garibaldi, który okazał się kompletnie przereklamowany i komercyjny, zero romantyzmu i drożyzna jak sto choler! Odradzamy, są znacznie lepsze miejsca, by posłuchać muzyki mariachich! W stolicy spędziliśmy w sumie cztery pełne dni (2 na początku i 2 na końcu) i już teraz mogę powiedzieć, to zdecydowanie za mało! Czuję, że miesiąc by nie starczył. Mam ogromny niedosyt…Pomyślałam, że w przypadku dużych miast znacznie lepszy odbiór mają posty z atrakcjami wypunktowanymi. W ten sposób łatwiej opanować chaos w relacji;)

12 miejsc, które warto zobaczyć w Mieście Meksyk. Voila! 

Katedra metropolitarna (wstęp darmowy)

2. Ruiny miast Tenochtitlan i Tlatelolco – dwóch bliźniaczych, sąsiadujących ze sobą miast. Do dziś zachowały się jedynie fundamenty azteckich pałaców i piramid, które w obu przypadkach można obejść dookoła. Nieopodal Zocalo (za katedrą po prawej stronie) można podziwiać Plaza Mayor – centrum miasta Tenochtitlan, dawnego imperium Moctezumy.
Stąd metrem (jakieś 3 stacje dalej) dostać się można na Plac Trzech Kultur, gdzie oglądaliśmy pozostałości drugiego miasta – Tlatelolco. Tamtejsze ruiny otoczone są socjalistycznymi blokowcami i sąsiadują z Kościołem św. Jakuba – z czasów konkwisty. Zestawienie elementów azteckich, hiszpańskich oraz tych z czasów współczesnych robią niesamowite wrażenie oraz tłumaczą nazwę placu. Człowiek uzmysławia sobie, jakim nikłym jest stworzeniem na kartach historii. Warto dodać, że na Placu Trzech Kultur w 1521r rozegrała się ostateczna bitwa Azteków z najeźdźcami. Doszło do masakry, w której Hernan Cortez wraz z żołnierzami wymordowali około 40 tysięcy Indian. Zabytki zniszczono, świątynie rozkradziono, kultura praktycznie przepadła. W 1968r, kiedy rząd postanowił stłumić studencką manifestację, plac ponownie spłynął krwią…

 Ruiny dawnego Plaza Mayor w Tenochtitlan – w tle katedra

Ruiny Tlatelolco na Placu Trzech Kultur

Torre Latinoamericana widziana z Placu Zocalo – ruszamy na punkt widokowy!

w dole po lewej Pałac Sztuk Pięknych

Niegdyś największe miasto świata (pod względem populacji), dziś, w zależności czy doliczymy przedmieścia, czy nie, dwunaste lub dwudzieste któreś. To znaczy, uściślę. Gdy wpisałam w google po polsku – „największe miasta świata”, miasto Meksyk wyskoczyło na drugim miejscu. Kiedy wpisywałam po angielsku „largest cities in the world” Hmmm;)

Spowita smogiem katedra przy Placu Zocalo

Nie mogłam oderwać się od krat;)

Przed wejściem

Odtworzona Piramida Quetzalcoatla z Teotihuacan

Maciek z olbrzymią olmecką głową;)

5. Spacer w Lasku Chapultepec (tzn. koników polnych) – po wyjściu z muzeum warto przejść się po parku. W niedziele odbywa się tam jarmark, rozkładają się stragany z przekąskami i zabawkami, z uwagi na tłumy, mniejsze dzieci są prowadzone na smyczach;) Panuje wrzawa i radosna atmosfera:) Można podpatrzeć jak Meksykanie spędzają czas wolny. Co ciekawe, nie spotkaliśmy tam praktycznie żadnych turystów!

Tłumy na jarmarku

Rodzinny piknik po meksykańsku

Zamawiamy koktajle owocowe

Rowery wodne czekają na chętnych:)

Jedynie początek kolejki…

W Dzielnicy Coyoacan (Kojotów) można poczuć się jak w osobnym, małym miasteczku, które pewnego dnia zostało wchłonięte przez metropolię. Mają tu świetny bazar z rękodziełem, niska zabudowa daje wytchnienie. W okolicy od czasu do czasu pomieszkuje Wojciech Cejrowski.

7. Freski Diego Rivery w Palacio Nacional. Wracamy na Plac Zocalo i przekraczamy mury jednego z najbardziej reprezentacyjnych budynków miasta. Wstęp darmowy, trzeba jednak zostawić przy wejściu dokument a w szatni wszelkie bagaże podręczne (dlatego najlepiej nie zabierać ze sobą nic, pracownicy nieogarnięci, omal nie wydali naszego plecaka innym ludziom „bo podobny a naklejka z numerkiem gdzieś odpadła”. Wróciliśmy w samą porę, już trzeba lecieć do ambasady po tymczasowy paszport). Sam pałac ma wiele ciekawych zakamarków, jednak największą furorę robią freski Diego Rivery, męża Fridy. Są ogromne i bardzo dokładnie prezentują kulturę i historię kraju. Nie da się nie zauważyć nawiązań do komunizmu. Murale cechują się wieloma symbolami i metaforami, warto więc co nieco wcześniej poczytać.

 Jeden z dziedzińców w Palacio Nacional

 Ogrom detali, ich przyswojenie wymaga czasu

 Jest i Frida

Jeśli w tym momencie poczujecie niedosyt artystycznego romansu, wybierzcie się do Pałacu Sztuk Pięknych (w niedziele bezpłatny tylko uwaga na gigantyczne kolejki) oraz do Muzeum Fresków Diego Rivery. Tam też ujrzycie jego dzieła, nam już nie starczyło czasu.

8. Kolonialne perełki Meksyku – budynek poczty głównej ze złotą windą, Casa Azulejos (dom z andaluzyjskich kafelków) oraz ponownie Pałac Sztuk Pięknych. Stanowią swoisty wehikuł czasu, wystarczy zajrzeć do środka, by cofnąć się do XVIII – XIX wieku… Co ciekawe, budowle zaobserwujecie w oskarowej bajce Coco!:) Przy okazji polecam!

Hall poczty głównej

 Wnętrze domu z płytek

Fioletowe drzewo przy Pałacu Sztuk Pięknych

9. Calle Regina – imprezowy deptak z barami – dotarliśmy tu dopiero ostatniego dnia, więc wypiliśmy obowiązkowy toast za szczęśliwy powrót do domu. W knajpkach dostaniecie również inne meksykańskie trunki – od tequili, przez pikantną micheladę po pulque. W Meksyku do napojów często przynoszą gratisowe przekąski.

Studenckie klimaty na Calle Regina

10. Targi i bazary. Coś, czego nie sposób ominąć podczas wizyty w Meksyku. Doskonałe miejsce, by zaopatrzyć się w pamiątki oraz prezenty dla rodziny i przyjaciół. W szczególności polecamy Mercado Artesnias La Ciudadela ale także ten w Dzielnicy Coyoacan. Jeśli chodzi o jedzenie, odwiedziliśmy Mercado San Juan, gdzie dowiedzieliśmy się, że targi o tej samej nazwie są trzy. Chcieliśmy kupić prażonych mrówek, ale te stołeczne okazały się równie turystyczne jak robale w Tajlandii. Trzeba było kupić w Puebli, gdzie sprzedawali na wagę z wielkich koszy.

 Na targu La Ciudadela

Niekończące się stoiska

 Trzy gwiazdki Michelina na targu San Juan

Ostryga z krewetką, przyprawami, sokiem z limonki i chilli

11. Pływające Ogrody Xochimilco. Kiedy w XVI wieku Hiszpanie przybyli do Miasta Meksyk (wówczas jeszcze azteckiego imperium Tenochtitlan – wracamy do punktu nr 2), ujrzeli prawdopodobnie widok jak na poniższym obrazie z muzeum antropologicznego.

 

Jezioro Texcoco, na środku wyspa, na wyspie dwa państwa-miasta z okazałymi piramidami, pomiędzy nimi dziesiątki kanałów, bujne ogrody, mieszkańcy przemieszczający się łodziami. Istna Wenecja. Tak mówią naukowcy, więc pewnie co nieco zbadali w tej sprawie. Po pokonaniu Azteków, konkwistadorzy zaczęli osiedlać się, rozmnażać (przy udziale miejscowych kobiet) i osuszać teren – z biegiem lat coraz więcej ziem potrzebowali. Ponadto, jezioro stanowiło główne źródło wody pitnej. Wreszcie, niemal zniknęło z powierzchni ziemi. W jego miejscu, wśród gór, znajduje się dziś jedno z największych miast świata. Choć ogrodów i kanałów pozostała ledwie namiastka, te kilka godzin spędzonych na łodzi, należy do moich najpiękniejszych wspomnień z wyjazdu. Kolorowe trajinery (łodzie), serenady mariaczich (bez porównania staranniej zaśpiewanych niż na Placu Garibaldi, no i jakieś 4 razy tańszych), rodziny Meksykanów radujących się weekendem, spożywających na łodziach swój lunch. Poza tym, wodni sprzedawcy i nasz pijany wioślarz, który zaczepiał wszystkich dookoła, rozśmieszał, niemal zgubił jedyne wiosło i w ogóle przypominał nam trochę takiego wiejskiego pajaca:) – ale rejs wspominać będziemy po wsze czasy!

 Barwne trajineras napawają optymizmem:)

 Meksykańska sobota na łodzi

 Podróż poślubna, czyli mąż zamówił serenadę dla żony:)

 Pijemy pulque zakupione u „wodnych handlarzy”

 Miasto się bawi:)

Jest i on, najzabawniejszy kapitan świata;)

12. Sanktuarium Matki Boskiej z Guadelupy (wstęp darmowy). Matka wszystkich Meksykanów. Ta, która ukazała się Indianinowi Juanowi Diego i, co za tym idzie, pomogła hiszpańskim misjonarzom nawrócić pogański naród. Cud, legenda, czy manipulacja? Nie będziemy się nad tym rozwodzić. Grunt, że Madonna stanowi niepodważalny pierwiastek meksykańskiej kultury – symbol wiary, zjednoczenia, miłości. Wzbudza szacunek a jednocześnie pozwala iść z duchem czasu. Podobnie jak Frida Kahlo, z roku na rok staje się coraz bardziej komercyjna. Istnieje nawet specjalny targ przy sanktuarium, gdzie poza dewocjonaliami (w szokująco niskich cenach), można nabyć koszulkę, torbę lub magnes z Madonną (I uwierzcie, nie jest to atrakcja pod zagranicznych turystów). Jest przy tym czczona z najwyższą estymą. Nikt sobie tu żartów z masówki nie robi. Panienka z Guadelupy objawia się  w XXI wieku jako część meksykańskiego folkloru, czym jeszcze szczerzej przemawia do swego ludu. Nie daje o sobie zapomnieć. Wydaje się  istotą wszechobecną.

Byliśmy ciekawi, więc pojechaliśmy. Poza przyjrzeniem się świątynnemu kompleksowi z bliska (stare i nowe sanktuarium, rozmaite kaplice, klasztor, park, fontanna), doznaliśmy łaski zobaczenia najpiękniejszego zachodu słońca podczas całej podróży. A także skosztowania smacznych lodów. Polecamy Guadelupę!

Święty obraz

Wnętrze nowego sanktuarium

Starsze sanktuarium jest już mocno przechylone

Wspinamy się wyżej i czekamy na zachód

Miasto Meksyk podziwiane ze Wzgórza Tepeyac

Pomalutku chowa się za górami…

I wreszcie mówi dobranoc!